یعنی میشود روزی چشم باز کنیم و ببینیم دنیا بر وفق مراد ماست ؟
یعنی میشود روزی همه آن کارهایی را که دوست داری بتوانیم انجام دهیم؟
یعنی میشود شبی راحت سر بر بالش بگذاریم و نگران فردا نباشیم؟
نمی دانم!
در شرایطی هستم که گلویم درد میکند و قفسه سینه ام تیر میکشد ، نمی دانم به کرونا دچارم یا نه؟
ولی چه میشود باید ادامه داد تا لحظه ای که از پای بیفتم
این دوره نهان بودن بیماری چه چیز مزخرفی است
کلن این سال چه سال مزخرفی بود آیندگان باید سال 98 را به عنوان سال نکبت ایرانیان نامگذاری کنند
و وای به حالمان که این گونه و تدریجی مرگ رویاهایمان و یکدیگر را می بینیم.
به کدامین گناه ما در این دوره نکبت هستیم
به کدامین گناه باید مسئولین و حکومتی طالم را تحمل کنیم ، حکومتی که به مانند کرونا همواره نهان است تا زمانی که جانمان را میگیرد.
نمی دانم این آخرین پستم خواهد بود یا نه هرچه باشد … خداوند عاقبتمان را بخیر کند … و اگر عدالتی هست … حق ما را بگیرد.