در هفته اي که گذشت همش دنبال راهي براي رهايي از قلاب اينستاگرام ميگشتم ، از يک طرف نميشه مثل خيلي هاي ديگه فقط با پاک کردن برنامه از روي گوشي خيال خودم را راحت کنم چون بخاطر کارم نياز به حضور، اطلاع رساني و دريافت سريعتر اطلاعات دارم و در اين موارد اينستا از همه جا سريعتر و فراگير تر است.
اما واقعن بايد چه کرد ؟
در سايت TED به ويدئويي بر خوردم از کال نيوپورت نويسنده چند کتاب پرفروش از جمله ” کار عميق” اون در اين ويدئو درباره فوايد و چرايي نبودن در شبکه هاي اجتماعي از ديدگاه خودش صحبت ميکرد او ميگفت:
دو چيز وجود دارد که مي توانم بدون استفاده از رسانه هاي اجتماعي از جهان بياموزم.
1 . اينکه کاملن سازنده باشم .2 . اينکه اضطراب کمتر و آرامش بيشتر داشته باشم.
اگر بخش بزرگي از زمان خود را در طول روز در شبکه هاي اجتماعي باشيد دچار عارضه “شکستن توجه” ميشويم که ميتواند ظرفيت انجام کار عميق را بطور دائمي کاهش دهد ، که اين امر در دراز مدت باعث کاهش عملکرد مفيد و در يک جامعه باعث کاهش رشد اقتصادي ميشود.(همين دردي که اقتصاد ما نيز دچارش شده و بقول مسئولين نياز به جراحي دارد) براي جوانان نيز که بيشتر در اين فضا هستند ، باعث ميشودکه توانايي تمرکز خود را از دست بدهند.
به تازگي شاهين کلانتري از نويسندگان آنلاين موفق در مطلبي درباره علت خارج شدن خود از اينستاگرام نوشت:
زماني فرمول موفقيت اين چيزها بود:هدف داشته باش ، تلاش کن ، تمرکز کن
اما حالا به گمانم بهترين فرمول موفقيت اين باشد : اينستاگرام نداشته باش.
او در قسمت ديگري از مطلبش مي گويد:
اگر يک ايده خام را، بلافاصله در اينستاگرام و توييتر و جاهايی از اين قبيل منتشر کنی، عملاً شانس تبديل آن به يک ايده کامل را براي هميشه نابود کرده‌ای.
نيل استونسون که خود خوره کامپيوتر است در پاسخ به پرسش چرائي حضور نداشتن در شبکه هاي اجتماعي اينگونه توضيح ميدهد: ” اگر زندگي ام را طوري سازماندهي کنم که بازه هاي زماني طولاني ، پشت سر هم و بي وقفه را در اختيار داشته باشم مي توانم رمان بنويسم ، اگر در اين بازه ها وقفه ايجاد شود چه چيزي جاي آن را ميگيرد؟ به جاي رُماني که مدتي طولاني به يادگار مي ماند ، يک مشت ايميل خواهد ماند که به افراد مختلف فرستاده ايم.
توانايي انجام کار عميق در عين اينکه هر روز ارزش بيش تري پيدا ميکند به طور روز افزون ناياب ميشود ، در نتيجه عده اي قليلي که اين مهارت را دارند و آن را در قلب زندگي کاري خود جاي مي دهند پيشرفت خواهند کرد.
پس برای بيشتر شدن يا بهتر شدن خلاقيت ، آرامش ، تمرکز و حال خوش لازم است زندگي را ساده تر کنم و از شبکه هاي اجتماعي که خاصيت قلاب گونه دارند به عنوان عوامل اصلی شلوغ کننده و برهم زننده ذهن دوري کنم ، پس بهترين راهکاری که براي برون رفت از اين باتلاق پيدا کردم وارد شدن و در کل دست به گوشي شدن تنها و تنها در زمان هاي مرده روز بود ، مثل بعد از نهار يا استراحت عصرگاهي و دوری از گوشی در ساير مواقع ، حالا با اين روش جلو ميرم تا ببينم چی ميشه!؟